Η Χάρη του Θεού είναι σαν ένα σωσίβιο, που βοηθά τον άνθρωπο να επιπλεύσει και να μην πνιγεί, να μην αμαρτήσει... Χωρίς την βοήθεια του Αγίου Πνεύματος, δεν μπορούμε να έχουμε ορθή πίστη στον Χριστό.

Από όλα τα Ιερά που προσκυνούμε εμείς οι Ορθόδοξοι, αυτό που προηγείται είναι το Ευαγγέλιο. Το Ευαγγέλιο είναι ο γραπτός Χριστός, είναι ο ίδιος ο Χριστός ''τυπωμένος'' σε χαρτί!!! Το Ευαγγέλιο δεν είναι εγκυκλοπαίδεια, δεν είναι ένα φιλοσοφικό βιβλίο, που μεταδίδει γνώσεις, αλλά είναι ένα βιβλίο που μεταδίδει Φως. Μελετούμε το Ευαγγέλιο, όχι για να κάνουμε τους δασκάλους στους άλλους, αλλά για να τα εφαρμόσουμε. Τα λόγια του Ευαγγελίου είναι αποκαλύψεις, που έχουν σχέση με σωτηρία ψυχής, με φωτισμό, αγιασμό και θέωση ψυχής. Είναι λόγια που μας αποκαλύπτουν την Αυτοαλήθεια, τον ίδιο τον Χριστό. Ο Χριστός αυτοαποκαλύπτεται σε κάθε λέξη του Ευαγγελίου... και κάθε λέξη έχει άπειρες αποκαλύψεις, διότι ο Χριστός είναι άπειρος!!! Αυτός είναι ο λόγος, που το Ευαγγέλιο έχει άπειρο θεολογικό βάθος. Το Ευαγγέλιο, είναι η πιο μεγάλη αποκάλυψη του Θεού πάνω στη γη. Δεν μπορεί ο Χριστός να κάνει πιο μεγάλη αποκάλυψη, με το να μας μιλήσει μέσω του Ευαγγελίου. Είναι πλήρες το Ευαγγέλιο (δεν χρειάζονται προσθαφαιρέσεις), άσχετα αν εμείς το καταλαβαίνουμε ή όχι...

Ο ήλιος δεν είναι μόνο πηγή φωτισμού, αλλά είναι και πηγή τυφλώσεως. Έτσι και το Ευαγγέλιο δεν θα το διαβάσουμε, πριν βάλουμε τα μαύρα ''γυαλιά'' των Πατέρων. Γι' αυτό δεν ξεκινάμε κατευθείαν από την μελέτη της Αγίας Γραφής, αλλά από τους Πατέρες που Την ερμηνεύουν. Κανείς δεν μπορεί να καταλάβει και να ερμηνεύσει το Ευαγγέλιο, εάν πρώτα δεν μελέτησε για να καταλάβει τους Αγίους Πατέρες. Γιατί το Ευαγγέλιο, άλλα γράφει και άλλα εννοεί και άμα ο άνθρωπος δεν είναι επισκιασμένος από τη Χάρη του Θεού, κινδυνεύει να πλανηθεί και να γίνει αιρετικός. Δεν θα καταλάβουμε ποτέ το Ευαγγέλιο, αν δεν καταλάβουμε το πνεύμα του Ευαγγελίου και όχι το γράμμα του. Το πνεύμα του Ευαγγελίου ερμηνεύεται με τη Χάρη του Αγίου Πνεύματος και όχι με τις διανοητικές μας ικανότητες. Γι' αυτό πριν μελετήσουμε την Αγία Γραφή, να προσευχόμαστε, ώστε να μας διευρύνει ο Κύριο τον νου μας με την Χάρη Του και να εννοήσουμε αυτό που θα μελετήσουμε.

Μελετάμε τα Ιερά Κείμενα, όχι για να αυξήσουμε τη γνώση μας, αλλά για να αυξηθεί και να εμβολιαστεί η ψυχή μας, περισσότερο με τη Χάρη. Με τη Χάρη αυτή παίρνουμε ''πληροφορία'', αλλά και εξοπλιζόμαστε στον πόλεμο, που μας κάνει ο διάβολος. Δεν καταλαβαίνουμε τα κείμενα αυτά, γιατί είμαστε πονηροί και εμπαθείς και μας λείπει η απλότητα στην ψυχή μας.

Ο Λόγος του Ευαγγελίου, ο Λόγος του Χριστού έχει άπειρο πλάτος αναπτύξεως!!! Κάθε λέξη του Ευαγγελίου, έχει άπειρες αποκαλύψεις, (από τον Ίδιο το Χριστό) διότι ο Χριστός είναι άπειρος!!! Αυτός είναι ο λόγος που το Ευαγγέλιο έχει άπειρο θεολογικό βάθος.

Δεν υπάρχει καμμία γραπτή προσευχή στην Ορθοδοξία, ανωτέρα, από τους ψαλμούς το Δαβίδ. Οι ψαλμοί του Δαβίδ περιέχουν συμπυκνωμένους τόνους Χάριτος και είναι μετά την ευχή στο όνομα του Χριστού και της Παναγίας, η πιο δυνατή προσευχή.

Μου έλεγε ένας 25χρονος νέος:

- Ο νους μου, ήταν στις όμορφες γυναίκες. Από 10 ετών τις κοιτούσα πονηρότατα, διαπράττοντας οφθαλμοπορνεία. Δεν αμάρταινα σαρκικά μ' αυτές, απλά τις κοιτούσα πολύ πονηρά. Ήταν ένα πραγματικό βάσανο για μένα! Μια μέρα όμως, είδα έναν άγγελο για πολύ λίγο και έγινε άφαντος. Από τότε έπαψα να κοιτάζω τις όμορφες γυναίκες, γιατί δεν με απασχολεί πιά η ομορφιά τους!

Τον ρώτησα:

- Πώς εξηγείς, την αλλαγή σου;
- Ο νους μου θυμάται συνεχώς, εκείνο το αγγελικό κάλλος! Κανένας άνθρωπος δεν πλησιάζει την ομορφιά του αγγέλου που είδα! Η ομορφιά του ήταν ασύγκριτη, μπροστά στο κάλλος των όμορφων γυναικών!

Οι άγγελοι δεν έχουν φτερά όπως νομίζουν πολλοί, αλλά έχουν ενεργειακές ασπίδες προστασίας από την τριβή, οι οποίες τους κάνουν να φαίνονται ότι έχουν φτερά.
Πετούν με τη Χάρη του Αγίου Πνεύματος και κινούνται με ιλιγγιώδεις ταχύτητες!
Οι πνευματικές ταχύτητες δεν έχουν καμμία σχέση με τις γνωστές σε εμάς γήινες ταχύτητες.

Ο άγγελος φύλακας μας, είναι ο πλησιέστερος φίλος μας, είναι ο πιο ισχυρός βοηθός μας στη γη.
Έχει το διακόνημα να μας φωτίζει, να μας βομβαρδίζει με αγαθούς λογισμούς, να μας ενισχύει τον νου, να μας βοηθά να διαισθανόμεθα τους πονηρούς λογισμούς και να μεταφέρει τις προσευχές μας στον ουρανό.
Όταν προσευχόμαστε, προσεύχεται και αυτός μαζί μας.
Όταν κάνουμε κάτι καλό προσεύχεται για εμάς, όχι όμως όταν αμαρτάνουμε.
Και όταν πάμε να κοιμηθούμε, πάει και παρουσιάζει στο Θεό τα αγαθά μας έργα, όχι ότι ο Θεός δεν τα γνωρίζει, αλλά αυτή είναι η διακονία του.
Και άμα τα έχουμε ''καλά'' μαζί του, επειδή διάγουμε συνειδητή πνευματική ζωή, θα μας πληροφορήσει λίγο πριν πεθάνουμε, ότι έρχεται η ώρα να φύγουμε από τούτο τον κόσμο.
Εάν έχουμε καθαρή τη συνείδηση μας, τότε ακούμε καθαρά τη φωνή του αγγέλου φύλακα μέσα μας.
Όταν όμως μας ελέγχει η συνείδηση, η φωνή του αγγέλου δεν ακούγεται ευκρινώς.
Όταν προσευχόμαστε στον φύλακα άγγελό μας, κάποτε θα τον δούμε κιόλας!
Για τις τόσες υπηρεσίες που μας προσφέρει ο άγγελος φύλακας μας, να τον ευχαριστούμε και να μην τον στενοχωρούμε, με το να αμαρτάνουμε.

Τα ανεξομολόγητα αμαρτήματα, είναι ένα ζωντανό υπαρκτό βάρος που πιέζει την ψυχή. Και καθώς η ψυχή πιέζεται, πίεζει με τη σειρά της το σώμα, οπότε υποφέρουν ψυχή και σώμα μαζί. Αυτός είναι ο λόγος που πάσχουμε και υποφέρουμε από κατάθλιψη, λύπη, άγχος και άλλες ψυχικές παθήσεις, που δεν θεραπεύονται με φάρμακα, αλλά με την μετάνοια και την εξομολόγηση.

Όπως υπάρχουν οι 5 σωματικές αισθήσεις, έτσι και η ψυχή έχει 5 ψυχικές αισθήσεις που είναι: ο νους, η διάνοια, η φαντασία, η αίσθηση και η δόξα. Ο νους είναι πλασμένος για να βλέπει το Θεό, την Παναγία τους αγγέλους, τους Αγίους, τους άνθρωπους (καλούς και κακούς), τους δαίμονες και τον εαυτόν της (αυτοόραση της ψυχής). Η διάνοια επεξεργάζεται το ''υλικό'' του νου και το συναρμολογεί, για να εκφραστεί το ''υλικό'' με τον προφορικό ή τον ενδιάθετο λόγο. Η φαντασία (η υγιής και όχι η αρρωστημένη) μας επιτρέπει να φέρνουμε στον νου μας αληθινά ''ιερά'' γεγονότα π.χ. την Σταύρωση του Χριστού, για να παράγουμε έτσι ''άγιες'' σκέψεις που θα μας βοηθήσουν να προσευχηθούμε, να συναισθανθούμε την αμαρτωλότητα μας, βοηθώντας έτσι στην σωτηρία μας. Η αίσθηση είναι το πνευματικό ''ραντάρ'' του ανθρώπου, με το οποίο ο άνθρωπος πληροφορείται αγιοπνευματικώς, ποιοί είναι οι δαιμονικοί λογισμοί που πλησιάζουν το νου και ποιοί οι αγαθοί λογισμοί. Τέλος δόξα είναι η αίσθηση που θα μας βοηθήσει για να καταλάβουμε, ότι αυτό που βλέπουμε με τα σωματικά μας μάτια είναι αληθινό ή είναι δαιμονική απάτη.

Η ψυχή δεν έχει υλικό σχήμα είναι πνοή Θεού, αλλά όταν εμείς θέλουμε να την αγιογραφήσουμε, θα της δώσουμε το ανθρώπινο σχήμα του σώματος, διότι στις διάφορες εκδηλώσεις του σώματος, η ψυχή παίρνει το σχήμα του σώματος. Γι΄αυτό και όταν προσευχόμαστε γονατιστοί, η ψυχή παίρνει και αυτή το ταπεινό σχήμα του σώματος μας.

Η ψυχή έχει 3 ονόματα: Λέγεται καρδία, λέγεται ψυχή, λέγεται και πνεύμα. Το ίδιο πράγμα με 3 ονομασίες. Όταν μιλούμε για λογισμούς, για συναισθήματα και για πάθη, ονομάζουμε την ψυχή μας ως καρδία (Μακάριοι οι καθαροί τη καρδία...). Όταν όμως μιλούμε για τη Χάρη του Αγίου Πνεύματος που λάβαμε στο Άγιο Βάπτισμα, τότε ομιλούμε περί ψυχής. Όταν όμως αποχωριστεί η ψυχή από το σώμα (σωματικός θάνατος), τότε η ψυχή ονομάζεται πνεύμα.

Όταν η ψυχή βγει από το σώμα, η ταχύτητα της ψυχής πολλαπλασιάζεται εις την νιοστή! Φανταστείτε τι μεγάλη ταχύτητα έχει η ψυχή εκτός του σώματος! Είναι ασύλληπτες οι αγγελικές ταχύτητες, όπως και αυτές των κεκοιμημένων ψυχών.

Όταν η ψυχή μας είναι μέσα στο σώμα, τότε λέγεται ψυχή. Όταν η ψυχή μας είναι έξω από το σώμα, τότε λέγεται και πνεύμα.

Ο χρόνος της ζωής μας, είναι ένα δάνειο που μας χαρίζει Θεός. Το δάνειο πρέπει να το επιστρέψουμε σε ένα βιβλιάριο που θα έχει τα έργα μας, καθώς και τα ένσημα που έχουμε κολλήσει σε αυτήν τη ζωή, για να μας δώσει ο Θεός στη συνέχεια την αιώνια σύνταξη στην Βασιλεία των Ουρανών.

Η πιο μεγάλη αγάπη, που μπορεί να δείξει ο Θεός σε εμάς, είναι με το να μας κρατάει στη ζωή και να μας δίνει έτσι χρόνο για να μετανοήσουμε και να σωθούμε.

Αλλοιώθηκε η γιορτή των Χριστουγέννων. Οι πιο πολλοί ασχολούνται με τα στολίδια και τα δώρα, την προετοιμασία φαγητών και γλυκών και η γιορτή εμπορευματοποιήθηκε, για να θησαυρίζουν κάποιοι. Ο Χριστός γεννήθηκε σε μια φάτνη και στην εορτή των Χριστουγέννων πρέπει να γεννηθεί στη δική μας φάτνη, την ψυχή μας.

Πριν την Ανάσταση του Χριστού, μπορούσαν όλοι να δουν το Χριστό, πιστοί και άπιστοι, ακόμα και οι δαίμονες. Όμως μετά την Ανάσταση, κανείς δεν μπορεί να δει το Χριστό, εκτός και αν έχει πολύ μεγάλη Χάρη Αγίου Πνεύματος, όπως έχουν οι άγγελοι. Είναι πολλοί οι Άγιοι άνθρωποι που δεν βλέπουν τον Αναστάντα Χριστό και θα πρέπει να πάρουν επιπρόσθετη Χάρη, ώστε να δημιουργηθούν προϋποθέσεις Χριστοοράσεως, ώστε ο νους τους να είναι δεκτικός στην όραση του Χριστού και εφόσον βέβαια επιτρέψει ο Χριστός στον άνθρωπο να έχει τέτοια εμπειρία. Γι΄αυτό και ο Λουκάς και ο Κλέοπας (αδερφός του μνήστορα Ιωσήφ), δεν γνώρισαν το Αναστάντα Χριστό, όταν συμπορεύονταν μαζί Του για ώρες πηγαίνοντας προς Εμμαούς, αλλά ούτε και η Μαρία η Μαγδαληνή Τον αναγνώρισε, (γι΄αυτό και την έβαλε ο Χριστός έναν μικρό κανόνα με το να της πει, ''Μη μου άπτου'') νομίζοντας ότι έβλεπε έναν απλό κηπουρό, διότι όλοι τους είχαν μεν τη Χάρη, αλλά όχι την απαιτούμενη για να δουν και να αναγνωρίσουν το Χριστό. Έτσι αν δεν τηρούνται οι παραπάνω προϋποθέσεις, μάταια θα ποθούν οι άνθρωποι να δουν το Χριστό και μάλιστα υπάρχει ο κίνδυνος, αντί να δουν το Χριστό, να δουν τον διάβολο με την μορφή του Χριστού, όπως έγινε σε πάρα πολλούς και άλλοι πλανήθηκαν και δαιμονίστηκαν, άλλοι αυτοκτόνησαν και άλλοι τρελάθηκαν και έχασαν τα μυαλά τους.

Ο Χριστός κανόνισε μετά την Ανάσταση Του, το σώμα Του να διέπεται από άλλους φυσικούς και βιολογικούς νόμους. Για παράδειγμα πριν την Ανάσταση, το σώμα του Χριστού είχε σκιά. Μετά την Ανάσταση δεν έχει σκιά, ούτε βάρος και περνάει μέσα από τους τοίχους. Το σώμα Του δηλ. λειτουργεί Θεϊκά και έτσι εάν σε κάποιον εμφανιστεί ο Αναστάντας Χριστός και πάει κάποιος να πιάσει το σώμα του Χριστού, το χέρι του θα περάσει μέσα από το σώμα του Χριστού και δεν θα μπορέσει να Το ψηλαφήσει. Και αυτό γιατί το σώμα Του Χριστού πνευματοποιήθηκε τόσο, που έγινε πιο πνευματικό και από τους αγγέλους! Η Θεότητα του Χριστού είναι πανταχού παρούσα, όπως επίσης και η ανθρωπότητά Του. Όπου είναι η Θεότητα Του, εκεί είναι και η ανθρωπότητα Του. Και όπου είναι η ανθρωπότητά Του, εκεί είναι και η Θεότητά Του. Έτσι ο Χριστός θα παραμένει για πάντα Θεάνθρωπος και θα είναι πανταχού παρών. Είναι κάτι το τρομερό!

Ο Θεός έχει μοιράσει τα χαρίσματα στους ανθρώπους κατά τέτοιο τρόπο, ώστε ό,τι χαρίσματα έχει ο καθένας μας, αυτόν τον συνδυασμό χαρισμάτων να μην τον έχει κανένας άλλος στον κόσμο, ώστε μέσα σ' αυτήν την πολυποικιλία, να αλληλοβοηθιόμαστε και να συνεργαζόμαστε.

Η Παναγία είναι η γενική διαχειρίστρια του Θεϊκού πλούτου του Αγίου Πνεύματος, αφού αυτή είναι που μοιράζει τα διάφορα χαρίσματα που δίνει ο Θεός, τόσους στους αγγέλους, όσο και στους ανθρώπους.

Ο Μέγας Παΐσιος, είχε ζητήσει από το Θεό, το χάρισμα να ζει μόνο με τη Θεία Κοινωνία. Ο Θεός του έδωσε αυτό το χάρισμα και για 70 χρόνια ζούσε μόνο με τη Θεία Κοινωνία!!! Ο Άγιος ζήτησε επίσης από το Θεό, να μην κοιμάται καθόλου, ώστε όλη την ημέρα ο νους του να είναι προσηλωμένος σε Αυτόν. Ο Θεός του είπε, ότι αυτό δεν γίνεται, αλλά του έδωσε το χάρισμα να κοιμάται μόνο μία ώρα το 24ωρο.

Για να φτάσει ένας άνθρωπος να σκοτώσει έναν άνθρωπο εν ψυχρώ και εν γνώση του, πρέπει να έχει δαιμονιστεί το μυαλό του. Τοπικά τουλάχιστον... Πρέπει να περάσει από μια κλίμακα πολλών και φοβερών-θανάσιμων λογισμών.

Ο Θεός είπε, ου φονεύσεις.
Δεν είπε, ου φονεύσεις άνθρωπο.
Ου φονεύσεις, ό,τι έχει ζωή.
Το κυνήγι και το ψαροντούφεκο είναι αμαρτήματα, διότι καταστρατηγούν την εντολή, ου φονεύσεις.
Άλλο να είμαστε σε θέση άμυνας και από ανάγκη σκοτώσουμε ένα ζώο ή και άνθρωπο ακόμα.
Αυτό δεν είναι αμαρτία.

Η ψυχή του ανθρώπου διψά την πνευματική ηδονή του Θεού, αλλά όταν δεν τη βρίσκει, καταφεύγει στην άλλη ηδονή, την σαρκική που παράγει ο διάβολος και η αμαρτία.

Το τέλος της ζήλειας οδηγεί στο μίσος. Το τέλος του μίσους οδηγεί στον φθόνο. Και το τέλος του φθόνου οδηγεί στον φόνο.

Λένε οι Πατέρες, ότι όσοι δεν κάνουν το σταυρό τους πριν φάνε και όταν φάνε, ομοιάζουν με τα ζώα. Πάρα πολλοί άνθρωποι, κάνοντας την προσευχή τους πριν φάνε τρόφιμα, που ήταν χαλασμένα και δηλητηριασμένα, δεν έπαθαν απολύτως τίποτα! Κάνοντας το σταυρό τους με πίστη, ενήργησε η Χάρη του Αγίου Πνεύματος στα τρόφιμα αυτά και τα κατέστησε βρώσιμα και μη βλαβερά! Όταν όμως δεν κάνει κανείς το σταυρό του πριν φάει και τα καλά τρόφιμα μπορούν να τον βλάψουν, γιατί μπορεί στην ύλη της τροφής, να κρύβεται ένα δαιμόνιο! Έχει εξουσία το δαιμόνιο να μπαίνει στην ύλη, ειδικά στο νερό, γι΄αυτό και πριν πιούμε νερό, να κάνουμε το σταυρό μας. Ό,τι εισέρχεται σε βρώση και σε πόση, πρέπει να είναι σφραγισμένο από εμάς με το σταυρό μας. Γι΄αυτό και παλιότερα οι άνθρωποι ήταν πιο γεροί στο σώμα και στο μυαλό, διότι είχαν περισσότερη πίστη και έφτιαχναν το σταυρό τους σε όλες τις εκδηλώσεις της ζωής τους, ειδικά πριν φάνε και πιούνε.

Η πιο ακριβή-δύσκολη σωματική άσκηση είναι του ύπνου. Δεν είναι ούτε του φαγητού, ούτε του νερού, αλλά του ύπνου.

Έξι ώρες ύπνου καθημερινώς, είναι αρκετές για να ξεκουραστεί ο άνθρωπος.

Είναι τιμή να είσαι δούλος Κυρίου, διότι τότε είσαι τέλεια ελεύθερος. Μόνο ο δούλος Κυρίου έχει το Πνεύμα το Άγιο και κολυμπάει μέσα στη Χάρη. Όταν είσαι δούλος Κυρίου, είσαι στην ανωτάτη διακονία και είσαι ή πρίγκιπας ή πριγκίπισσα. Σε αυτόν τον βαθμό σε βάζει ο Κύριος, όταν τον υπηρετείς.

Όποιος ήρθε σε αυτό τον κόσμο, για να τον διακονήσουν και να τον υπηρετήσουν οι άλλοι και όχι να διακονήσει τους άλλους, αυτός εφαρμόζει το ''ευαγγέλιο'' του διαβόλου.

O James Worson, κάτοικος της Αγγλικής πόλης Leamington, υπερηφανευόταν πολύ για την ταχύτητα με την οποία μπορούσε να τρέξει. Οι φίλοι του λοιπόν τον προκάλεσαν να τρέξει μια μεγάλη απόσταση μεταξύ του Leamington και του Coventry που περνούσε μέσα από ένα δάσος. Ο Worson δέχτηκε και ξεκίνησε για να διανύσει αυτή την διαδρομή, σε χρόνο ρεκόρ, στις 3 Σεπτεμβρίου του 1873. Πίσω του, αποφάσισαν να τον ακολουθήσουν δύο φίλοι του, ο Hammerson Burns και ο Barham Wise, με μια άμαξα και μια φωτογραφική μηχανή ανά χείρας. Και ενώ τα πρώτα χιλιόμετρα της διαδρομής κυλούσαν κανονικά, σύμφωνα με τους δύο παρατηρητές και ο Worson δεν έφυγε ποτέ από τα μάτια τους, ξαφνικά είδαν τον φίλο τους να σκοντάφτει και το σώμα του να παίρνει κλίση προς τα μπροστά, έτοιμο να πέσει. Αντί να ακολουθήσει όμως η πτώση του στο έδαφος, το μόνο που ακούστηκε ήταν κατά τα λεγόμενα των δύο φίλων, η πιο ανατριχιαστική κραυγή που έχουν ακούσει ποτέ, η οποία μάλιστα διήρκεσε λίγα δέκατα του δευτερολέπτου. Και πριν ο Worson πέσει στο έδαφος... εξαφανίστηκε! !! Κανείς ποτέ δεν έμαθε τι απέγινε ο δρομέας, ενώ η φωτογραφική μηχανή των «ακολούθων» του, αποτύπωσε τα ίχνη των ποδιών του, που ξαφνικά σταμάτησαν στο σημείο της εξαφάνισης! !! Υποσημείωση: Υπήρξαν περιπτώσεις ανθρώπων, που λόγω της υπερβολικής τους υπερηφάνειας, αρπάχτηκαν από τους δαίμονες κατευθείαν στην κόλαση, μαζί με το σώμα τους!