Ο Χριστός ουδέποτε ασθένησε, ουδέποτε είχε λογισμό, και ουδέποτε είδε όνειρο. Δεν αρκεί να αγαπάμε τον Χριστό.

Πρέπει να τον αγαπήσουμε εξ όλης της καρδιάς!!! Δεν είναι θέμα το τι γνωρίζεις, αλλά τι θέση κατέχει ο Χριστός μέσα στην καρδιά σου. Ο Χριστός θα πει σε πολλούς ανθρώπους: Δεν σας γνωρίζω! Όχι με την έννοια την γνωσιολογική, αλλά ότι οι άνθρωποι αυτοί, δεν αγωνίστηκαν να του μοιάσουν, διότι διάγουν μια ζωή, όπως την ήθελαν αυτοί.

Αν ο Θεός δεν αποκαλυφθεί μέσα μας, μάταια ελπίζουμε ότι θα αποκαλυφθεί, εξωτερικός.

Πριν την Ανάσταση του Χριστού, μπορούσαν όλοι να δουν το Χριστό, πιστοί και άπιστοι, ακόμα και οι δαίμονες. Όμως μετά την Ανάσταση, κανείς δεν μπορεί να δει το Χριστό, εκτός και αν έχει πολύ μεγάλη Χάρη Αγίου Πνεύματος, όπως έχουν οι άγγελοι. Είναι πολλοί οι Άγιοι άνθρωποι που δεν βλέπουν τον Αναστάντα Χριστό και θα πρέπει να πάρουν επιπρόσθετη Χάρη, ώστε να δημιουργηθούν προϋποθέσεις Χριστοοράσεως, ώστε ο νους τους να είναι δεκτικός στην όραση του Χριστού και εφόσον βέβαια επιτρέψει ο Χριστός στον άνθρωπο να έχει τέτοια εμπειρία. Γι΄αυτό και ο Λουκάς και ο Κλέοπας (αδερφός του μνήστορα Ιωσήφ), δεν γνώρισαν το Αναστάντα Χριστό, όταν συμπορεύονταν μαζί Του για ώρες πηγαίνοντας προς Εμμαούς, αλλά ούτε και η Μαρία η Μαγδαληνή Τον αναγνώρισε, (γι΄αυτό και την έβαλε ο Χριστός έναν μικρό κανόνα με το να της πει, ''Μη μου άπτου'') νομίζοντας ότι έβλεπε έναν απλό κηπουρό, διότι όλοι τους είχαν μεν τη Χάρη, αλλά όχι την απαιτούμενη για να δουν και να αναγνωρίσουν το Χριστό. Έτσι αν δεν τηρούνται οι παραπάνω προϋποθέσεις, μάταια θα ποθούν οι άνθρωποι να δουν το Χριστό και μάλιστα υπάρχει ο κίνδυνος, αντί να δουν το Χριστό, να δουν τον διάβολο με την μορφή του Χριστού, όπως έγινε σε πάρα πολλούς και άλλοι πλανήθηκαν και δαιμονίστηκαν, άλλοι αυτοκτόνησαν και άλλοι τρελάθηκαν και έχασαν τα μυαλά τους.

Ο Χριστός κανόνισε μετά την Ανάσταση Του, το σώμα Του να διέπεται από άλλους φυσικούς και βιολογικούς νόμους. Για παράδειγμα πριν την Ανάσταση, το σώμα του Χριστού είχε σκιά. Μετά την Ανάσταση δεν έχει σκιά, ούτε βάρος και περνάει μέσα από τους τοίχους. Το σώμα Του δηλ. λειτουργεί Θεϊκά και έτσι εάν σε κάποιον εμφανιστεί ο Αναστάντας Χριστός και πάει κάποιος να πιάσει το σώμα του Χριστού, το χέρι του θα περάσει μέσα από το σώμα του Χριστού και δεν θα μπορέσει να Το ψηλαφήσει. Και αυτό γιατί το σώμα Του Χριστού πνευματοποιήθηκε τόσο, που έγινε πιο πνευματικό και από τους αγγέλους! Η Θεότητα του Χριστού είναι πανταχού παρούσα, όπως επίσης και η ανθρωπότητά Του. Όπου είναι η Θεότητα Του, εκεί είναι και η ανθρωπότητα Του. Και όπου είναι η ανθρωπότητά Του, εκεί είναι και η Θεότητά Του. Έτσι ο Χριστός θα παραμένει για πάντα Θεάνθρωπος και θα είναι πανταχού παρών. Είναι κάτι το τρομερό!