Η Θεία Κοινωνία είναι κανονικό Αίμα του Χριστού με γεύση και ιδιότητες κρασιού και Σώμα του Χριστού με γεύση και ιδιότητες άρτου. Μόνο που το αίμα του Χριστού, δεν ανήκει σε μία από τις γνωστές ομάδες ανθρώπινου αίματος, αλλά είναι Θεϊκή ομάδα αίματος. Και αυτό είναι σημαντικό, διότι αν άνηκε σε κάποια συγκεκριμένη ομάδα ανθρώπινου αίματος, κάποιοι που θα Κοινωνούσαν και θα είχαν, διαφορετική ομάδα αίματος, θα παρουσίαζαν προβλήματα με το συκώτι τους, πράγμα που δεν συμβαίνει. Τα κανόνισε έτσι ο Θεός, ώστε η ομάδα αίματος του Χριστού, να ταιριάζει με όλες τις ανθρώπινες ομάδες αίματος. Με την Θεία Κοινωνία, γινόμαστε συγγενείς εξ αίματος Χριστού, έχοντας με τον Χριστό, την ίδια ομάδα αίματος! Είναι κάτι τρομερό! Και είναι γνωστό ότι η συγγένεια αίματος, είναι πρώτου βαθμού συγγένειας, σαρκικώς και πνευματικώς.

Όταν Κοινωνούμε, η Θεία Κοινωνία δεν πηγαίνει στο στομάχι, πηγαίνει στην ψυχή. Η Θεία Κοινωνία μολονότι είναι ψωμάκι και κρασάκι, μετουσιώνεται σε Σώμα και Αίμα του Χριστού, που είναι πνεύμα, δεν περιέχει υλικά συστατικά και πηγαίνει στην ψυχή. Τρέφει την ψυχή, η οποία Χαριτώνεται, αγιάζεται και θεώνεται. Αυτή η Χάρη της ψυχής στη συνέχεια μεταδίδεται και σε όλα τα κύτταρα του σώματος. Αγιάζεται δηλ. και το σώμα, μέσω της ψυχής.

Ο πρώτος λογισμός που θα έχουμε, αμέσως μετά τη Θεία Κοινωνία, θα φανερώσει τι Χάρη λάβαμε. Εάν ο πρώτος λογισμός που θα φυτρώσει στη διάνοια είναι ταπεινός, είναι αποκύημα της αυτομεμψίας, είναι γέννημα της αυτογνωσίας, τότε καλώς Κοινωνήσαμε. Διαφορετικά μπορεί κάποιος να Κοινωνήσει, αλλά ο Χριστός να εξέλθει από αυτόν αμέσως.

Η Θεία Κοινωνία θεώνει τον άνθρωπο. Ακούω μερικούς να λένε: Να εγώ Κοινώνησα και δεν αισθάνομαι τίποτα. Οι αλλαγές που γίνονται μέσα μας, είναι αργές και ''μυστικές'' και αυτό γιατί είναι μικρή η πίστη μας.

Εάν κανείς δεν Κοινωνεί συνεχώς και τακτικά, δεν μπορεί να νικήσει τους εχθρούς και δεν θα μπορέσει να προοδεύσει πνευματικά. Δεν επιτρέπεται κάποιος να Κοινωνήσει 2 φορές την ίδια μέρα. Είναι μεγάλη βλασφημία, γιατί είναι σαν κηρύττουμε, ότι ο Χριστός 2 φορές Σταυρώθηκε. Όταν Κοινωνάμε, πρέπει το στομάχι να είναι άδειο (εκτός και αν κάποιος είναι ασθενής), διότι αν είναι γεμάτο, όχι μόνο Χάρη δεν παίρνουμε αλλά και αμαρτάνουμε.

Και ξηροφαγία να φάει κανείς, άμα το στομάχι δεν είναι άδειο και Κοινωνήσει, Χάρη δεν παίρνει, εκτός και αν κάποιος είναι ασθενής. Αμαρτάνουμε όταν Κοινωνούμε με γεμάτο στομάχι.

Έχουμε 2 Θείες Κοινωνίες: Μία Μυστηριακή, που είναι η Θεία Κοινωνία και μία πνευματική, που επιτυγχάνεται με την προσευχή, λέγοντας την ευχή του Χριστού.

Στον Μυστικό Δείπνο ο Ιούδας είχε Κοινωνήσει, αλλά δεν τον Κοινώνησε ο Χριστός. Κοινώνησε μόνος του! Μόλις Κοινώνησε, εισήλθε ο διάβολος μέσα του και έφυγε από τον Δείπνο.

Δεν είναι ο ρυθμός συχνότητας της Θείας Κοινωνίας που φανερώνει την ποιότητα της πνευματική ζωής, αλλά τρόπος της προετοιμασίας για την Θεία Κοινωνία. Παίρνω δηλ. τη Χάρη όχι ανάλογα με το πόσο τακτικά Κοινωνώ, αλλά με το πόσο καλά είμαι προετοιμασμένος για την Θεία Κοινωνία. Το ζητούμενο λοιπόν είναι να πάρει ο άνθρωπος Χάρη. Τι να το κάνω, να Κοινωνήσω και να αμαρτάνω... Προτιμότερο να μην Κοινωνώ και να μην αμαρτάνω.