Πόσο δυσκίνητοι είμαστε στο καλό και πόσο επιρρεπείς στο κακό! Τώρα θέλω να κάνω καλό στο εχθρό μου, αλλά πριν ετοιμάσω γι' αυτό την καρδιά μου, γίνομαι κακός. Θέλω να είμαι υπομονετικός, αλλά πριν στερεώσω την καρδιά μου στην υπομονή, με κυριεύουν η ανυπομονησία και η έξαψη. Θέλω να είμαι ταπεινός, αλλά ο εωσφορικός εγωισμός κατέχει μέγα μέρος της καρδιάς μου. Θέλω να είμαι ελεήμων και σπλαχνικός, αλλά η απληστία και η φιλαργυρία σαν πεινασμένα θηρία με εμποδίζουν. Θέλω να είμαι απλός, αληθινά πιστός, αλλά η αμφιβολία με κλυδωνίζουν δεινά. Θέλω να είμαι συγκεντρωμένος στην προσευχή, απορροφημένος από την λατρεία, αλλά η απροσεξία και η περιπλάνηση της σκέψεως δεν με αφήνουν να το πετύχω. Θέλω να αποσπαστώ από τα γήινα αγαθά, να είμαι εγκρατής στην τροφή και στο ποτό, αλλά μόλις βρεθώ μπροστά σε ένα τραπέζι με ελκυστικά εδέσματα και ποτά, απλώνω το χέρι μου σ' αυτά, υποδουλωμένος στις απαιτήσεις της σαρκός. Όταν όμως ο Κύριος ακούσει την θερμή μου προσευχή και δει τον πόθο μου να απαλλαγώ από την κακία, η Χάρη Του θα με ελευθερώσει από τα πάθη μου και θα με αξιώσει να βαδίσω στο δρόμο της αρετής...

Όσο ο τρόπος ζωής είναι σαρκικός και δεν πλησιάζουμε με όλη μας την καρδιά τον Θεό, οι δαίμονες θα κρύβονται μέσα μας, με την μορφή διαφόρων παθών. Υπηρετώντας τα πάθη αυτά, ζούμε σύμφωνα με το θέλημα των δαιμόνων. Μόλις όμως αρχίσουμε να υπηρετούμε τον Κύριο, αγωνιζόμενοι εναντίον των παθών που φωλιάζουν μέσα μας, τότε εκείνοι οπλίζονται και στρέφονται εναντίον μας, με όλη τους την κακία, έχοντας σαν όπλο την προσκόλλησή μας στα εγκόσμια αγαθά. Μόνο με πύρινη προσευχή και την Θεία Κοινωνία, θα μπορέσουμε να τους εκδιώξουμε από την καρδιά μας.

Ο υπερήφανος άνθρωπος νοιώθει άβολα, όταν του ζητούν να ταπεινωθεί μπροστά στους άλλους. Το ίδιο άβολα νοιώθει και ο φθονερός, όταν του ζητούν να ευχηθεί το καλό για τους εχθρούς του, ο μνησίκακος, όταν του απαιτούν να συγχωρήσει και να συμφιλιωθεί με εκείνον που του έκανε κακό, ο φιλάργυρος, όταν του υπενθυμίζουν, πως πρέπει να πληρώσει τα χρέη του, ο γαστρίμαργος, όταν του μιλάνε για νηστεία και για την σωτηρία της ψυχής. Όλοι αυτοί, πρέπει να κατανικήσουν τα πάθη τους, διαφορετικά αν μείνουν αμετανόητοι και αθεράπευτα προσκολλημένοι στα πάθη τους, θα οδηγηθούν στην αιώνια καταδίκη.

Ο άνθρωπος που είναι υποταγμένος στα πάθη, είναι τόσο ματαιόδοξος, που δεν καταλαβαίνει τι κάνει, τι στερήσεις προετοιμάζει για τον εαυτόν του, σε τι βάσανα θα του υποβάλλουν τα ανόητα πάθη του. Δεν κατανοεί πως ο Θεός τον τίμησε με την εικόνα Του, τον έκανε παιδί του, φίλο Του, κληρονόμο της Βασιλείας των Ουρανών και εκείνος με την αφροσύνη του, γίνεται άπληστος, σαρκομανής, κακός κσι φθονερός.

Κάθε πάθος γίνεται από μόνο του βάσανο και ταυτόχρονα βασανιστής στον άνθρωπο που το έχει. Επιστήμη των επιστημών είναι να κατανικήσουμε την αμαρτία ή τα πάθη που φωλιάζουν μέσα μας.

Όπως ο ατμός ή ο αέρας που έχουν εγκλειστεί σε μεγάλες ποσότητες σε κάποιο κλειστό χώρο προσπαθούν να ξεφύγουν, έτσι κάνουν και τα πάθη. Προσπαθούν να ξεφύγουν από τον άνθρωπο, να μπουν σε άλλους, να διαφθείρουν με την δυσωδία τους και άλλες ψυχές, λες και η πνοή του πονηρού πνεύματος, έχει γεμίσει την καρδιά.

Μην δείχνεις στους άλλους το πάθος σου. Μην βλάπτεις τους άλλους βγάζοντας προς τα έξω την κακία που έχεις μέσα σου. Εξομολογήσου στον Θεό την θλίψη σου, ότι η ψυχή σου είναι γεμάτη κακία, πως η ζωή σου είναι σκέτη κόλαση. Στους άλλους όμως, να δείχνεις ένα φωτεινό και ευχάριστο πρόσωπο. Τι φταίνε αυτοί για το πάθος σου;

Πρόσεξε τον εαυτό σου και ιδιαίτερα τα πάθη σου στην οικογενειακή σου ζωή, γιατί εκεί αυτά εμφανίζονται ελεύθερα. Έξω από το σπίτι μερικά από αυτά, συνήθως καλύπτονται από άλλα πιο «ευπρεπή». Στο σπίτι όμως δεν μπορεί να αποκρύψεις τα πάθη, αυτά που υποσκάπτουν τη ψυχική σου ακεραιότητα.