Η νηστεία είναι καλός δάσκαλος. Και να γιατί: α ) Σύντομα βοηθάει αυτόν που νηστεύει να καταλάβει, πως ο άνθρωπος έχει πραγματική ανάγκη από λίγη τροφή και ότι γενικά είμαστε άπληστοι και τρώμε πολύ περισσότερο, από όσο ανάγκη έχει η φύση μας β ) Η νηστεία δείχνει καθαρά και φανερώνει όλες τις ψυχικές μας αδυναμίες, τις ελλείψεις, τις αμαρτίες και τα πάθη. Είναι όπως ακριβώς όταν αρχίζει να καθαρίζει κανείς το βρώμικο νερό και βλέπει όλα τα ερπετά και τις βρώμικες ουσίες που περιέχει γ ) Μας φανερώνει την ανάγκη να στρέψουμε στον Θεό με όλη μας την καρδιά και να επιζητήσουμε το έλεός Του, την βοήθειά Του και την σωτηρία μας και δ ) Η νηστεία αποκαλύπτει όλη την πανουργία, την πονηριά και την κακία των ασωμάτων δυνάμεων. Εκείνων, που έως σήμερα υπηρετούσαμε ασυνείδητα και των οποίων η πονηριά, τώρα που φωτιστήκαμε από το Φως της Χάρης του Θεού, φαίνεται καθαρά. Και τώρα που τις εγκαταλείψαμε, μας κυνηγούν ανελέητα.

Εκείνοι που απορρίπτουν την νηστεία, ξεχνούν από που προήλθε η πτώση του πρώτου ανθρώπου. Δεν θυμούνται τι μέσα εναντίον της αμαρτίας και των πειρασμών μας υπέδειξε ο Σωτήρας μας, ότσν ο ίδιος πειράστηκε από τον σατανά στην έρημο, αφού πριν είχε νηστέψει σαράντα μέρες και νύχτες. Δεν ξέρουν ή δεν θέλουν να μάθουν, πως ο άνθρωπος απομακρύνεται συνήθως από τον Θεό, λόγω της ακρασίας του, όπως έγινε με τους κατοίκους των Σοδόμων και των Γομόρων, που ήταν σύγχρονοι του Νώε. Η ακρασία είναι αιτία κάθε αμαρτίας στους ανθρώπους. Εκείνοι που απορρίπτουν την νηστεία, αφαιρούν από τον εαυτόν τους και από τους άλλους τα όπλα εναντίον της σάρκας και των επιθυμιών της, εναντίον του διαβόλου. Η σάρκα και ο διάβολος ενισχύοντσι στον αγώνα εναντίον μας, με την ακρασία μας. Επομένως όσοι αρνούνται την νηστεία δεν είναι στρατιώτες του Χριστού, γιατί πετούν τα όπλα τους και παραδίδονται θεληματικά σαν αιχμάλωτοι στην αισθησιακή και φιλαμαρτήμονα σάρκα. Είναι τυφλοί και δεν βλέπουν την συνάφεια ανάμεσα στην αιτία και τα αποτελέσματα των πράξεών τους.

Όταν τρώει υπερβολικά ο άνθρωπος, γίνεται σαρκικός, χωρίς πνεύμα. Γίνεται μια άψυχη σάρκα. Με την νηστεία αντίθετα, ο άνθρωπος προσελκύει το Άγιο Πνεύμα και γίνεται πνευματικός. Όταν το βαμβάκι είναι στεγνό και δεν βρέχεται με νερό, είναι ελαφρύ και αν είναι λίγο, πετάει ψηλά στον αέρα. Όταν όμως βραχεί, βαραίνει και πέφτει αμέσως στο έδαφος. Το ίδιο γίνεται και με την ψυχή. Είναι πολύ σπουδαίο πράγμα, να διατηρήσουμε την ψυχή μας ελαφριά με την νηστεία.